Rozdział 33 ♥

* 24 Grudnia, Wigilia *
To już dziś. Wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Teraz czas tylko Na przebranie się i gotowe. Weszłam do pokoju i wyjęłam odpowiednie ciuchy, które były już przyszykowane. Dokładnie Za 20min mają przyjść goście. Zeszłam Na dół już przyszykowana i ogarnęłam czy, aby wszystko jest w porządku. Ostatnie poprawki i DRYYYYN! Dzwonek do drzwi. Przyszli. Tak jak wcześniej zostało omówione weszli zaraz po dzwonku. Stanęłam przy stole. Spojrzeli się na mnie i szeroko otwarli oczy.
- Witam Was moi przyjaciele na wspólnej wigilii. - Uśmiechnęłam się do każdego z osobna.
- Gooooośkaaaa! - Krzyknęli równo i podbiegli mnie wyściskać.
- Niespodzianka.. - Zaśmiałam się. Na końcu podszedł do mnie oszołomiony Nialler. Stanął ze mną twarzą w twarz i spojrzał mi w oczy.
- To naprawdę Ty...- szepnął gładząc mój policzek.
- Tak to Ja... - Odparłam. Chłopak chciał mnie pocałować, ale się odsunęłam. Pokiwałam przecząco głową, a on smutno na mnie spojrzał. Wyciągnęłam ku niemu dłonie w geście przytulenia, a on bez chwili namysłu to zrobił. Staliśmy w takim uścisku przez dobrą chwilę.
-Ekhmm... - Odchrząknął ktoś za nami. Oderwałam się od Blondyna i spojrzałam na przyjaciół.
- No co tak stoicie? Zasiadamy do stołu! - Uśmiechnęłam się do nich ciepło. W końcu jesteśmy razem. W takiej pięknej rodzinnej atmosferze. Podzieliliśmy się opłatkiem i zajadaliśmy się smakołykami przyrządzonymi przeze mnie.
- Czas na prezenty! - Powiedziałam po kolacji.
- Gośka! Czubie! Ale My nic nie mamy- stwierdził Liam.
- Przyszliście. To mi wystarczy. Wasza przyjaźń- uśmiechnęłam się i zaczęłam wyciągać prezenty spod choinki. Perrie, Danielle i Eleanor dostały ode mnie zestawy biżuterii. Louis oczywiście dostał bluzki w paski i marchewki, Hazziu dostał wielkiego pluszowego kota, Daria płytę z podpisami jej ulubionego zespołu, Liam serię bajki ToyStory, a Zayn maszynkę do tatuaży. Każdy się zachwycał swoim pakunkiem. Zauważyłam z tyłu siedzącego na fotelu smutnego Nialla. Jeśli myślicie, że o nim zapomniałam to się mylicie.!
- Chwila! Jest jeszcze jeden prezent. - uciszyłam tą hołotę. Wzięłam wielką paczkę Blondyna do rąk i podeszłam do Niego. 
- Nie zapomniałabym o Tobie - uśmiechnęłam się do Niego. Wstał z fotela, wziął do rąk pudełko i zaczął odpakowywać. Każdy się przyglądał. Gdy tylko papier dekoracyjny został zerwany i Nialler otworzył pudełko oczy mu wyszły z orbit.
- Sk-ską-skąd Ty miałaś na to pieniądze? - zapytał. Wiecie na co? Kupiłam mu gitarę.
- Zarobiłam. W końcu chciałeś kupić nową. - zacieszyłam ryjek do Niego. Ten natomiast odłożył przedmiot obok siedzenia i mnie przytulił.
- Dziękuje - wyszeptał w moje włosy. - J-ja też mam coś dla Ciebie.
- Co takiego? - zapytałam. On się tylko zaśmiał i wyciągnął z kieszeni pudełko, które mi wręczył. Otworzyłam je, a moim oczom ukazał się piękny wisiorek serduszko, z kryształkiem.
- Piękne... - tylko tyle powiedziałam. Dałam chłopakowi buziaka w policzek. - Możesz?
- Jasne. - obróciłam się do niego tyłem i odgarnęłam włosy, aby mógł zapiąć łańcuszek. Ten musnął moją szyję i już po chwili znajdował się na niej prezent od Niallera.
- To co? Bawimy się? - zapytałam radośnie.
- No, ba ! - zawołali chórkiem. Cały wieczór spędziliśmy razem. Nawet na noc został Niall, Louis i Daria z Hazzą. Parka miała zająć gościnny, a Louis kanapę.
- A ja? - zapytał Blondyn.
- A jeszcze Ty. To hm.. - no nie! I zabrakło miejsca. Chwila, chwila. Moje łóżko jest duże... - Nie ma miejsca więc, albo śpisz ze mną, albo na podłodze.
- To ja wolę tą pierwszą opcję. - wyszczerzył ząbki.
- Okeii.. ZAJMUJE ŁAZIENKĘ!!! - krzyknęłam i pobiegłam szybko na górę. Za mną ruszył chłopak, ale udało mi się wygrać. Muehuehueheue... Po wieczornej kąpieli udałam się do pokoju, gdzie czekał na mnie Niall.
 - Em.. Bo ten.. No... Nie mam nic na zmianę. - podrapał się po głowie.
- Ahh Ty Bidaku! - westchnęłam teatralnie i podeszłam do szafy. Wyjęłam swoje stare dresy i koszulkę.
- Eii To nie moje czasem? - spytał spoglądając na T-shirt. A no rzeczywiście.
- Mhmm.. Musiałam pewnikiem zabrać ze sobą. A teraz sio do łazienki. - zaśmiałam się. Chłopak zrobił to co mówiłam, a ja natomiast wsunęłam się pod ciepłą kołdrę. Już prawie zasypiałam, gdy nagle do pokoju ktoś wszedł. Byłam pewna, że to Nialler więc próbowałam dalej kontynuować zaśnięcie.

* Oczami Nialla *

Nie wierzę. Po prostu nie wierzę. Wróciła. Po tak długim czasie wróciła. Znowu mogę ją ujrzeć. Ale niestety, straciła do mnie zaufanie. Ale ja się nie poddam i będę o Nią walczył. Możliwe, że mi się to uda. Codziennie nosiłem przy sobie ten naszyjnik. Był po mojej babci. Zawsze mi mówiła, że jeśli znajdę kobietę, z którą będę chciał spędzić resztę życia mam jej to podarować. Ten naszyjnik jest u nas od pokoleń. Nie spodziewałem się, że dostanę od Gosi prezent, ale gdy zobaczyłem tą gitarę. Chciałem ją pocałować, ale w ostatniej chwili się opanowałem. Wszedłem do pokoju, ale wszędzie było ciemno. Wygląda na to, że Gosia śpi. Położyłem się delikatnie obok niej i spojrzałem na jej śpiącą twarz.
- Gdybyś wiedziała jak ja tego żałuję. Gdybyś wiedziała jak mi ciebie brakuje. - zacząłem mówić sam do siebie. - Dobrze, że tego nie słyszysz, bo zapewne byś pomyślała, że jestem jakimś wariatem. Ja po prostu tęsknie... - już nic nie mówiłem. Musnąłem jej czoło i położyłem się spać.

* Oczami Gosi, Następnego Dnia *

Wstałam o 10, lecz koło mnie nikogo nie było. Podeszłam do szafy i wybrałam luźne ciuchy, w których będzie mi wygodnie. Już ubrana zeszłam na dół gdzie rozchodził się znakomity zapach.
- Aww... Naleśniki. - uśmiechnęłam się na widok śniadania, które było już gotowe.
- Zapraszam. - powiedział ktoś za mną. Obróciłam się i tym Ktosiem był Nialler w babcinym fartuszku i ubrudzony mąką.
- A gdzie reszta? - zapytałam.
- Daria z Hazzą wyparowali już z rana, a Louis zaraz zejdzie. - wyszczerzył do mnie ząbki. Zasiadłam do stołu i zaczęłam się zajadać. Po chwili dołączył do mnie kuzyn i Niall.
- To co dzisiaj robimy? - zapytałam.
- Może wpadniesz do nas? - zaczął Lou.
- Hm.. Czemu nie? - zjedliśmy posiłek i już po chwili jechaliśmy autem chłopaka do mojego dawnego domu. Ahh.. Nic się nie zmieniło. Ten sam zapach, te same pomieszczenia, ta sama atmosfera. Siedziałam u nich pół godziny, ale nagle musiałam skorzystać z toalety. Poszłam do pomieszczenia na piętrze, a jak wracałam musiałam przejść obok pokoju Niallera. Nie wiem czemu, ale pokusa była silniejsza i weszłam do środka. Zero zmian. Te same meble, ten sam kolor ścian i wszystko to samo. Podeszłam do szafki i oglądałam zdjęcia. Przedstawiały one jego za malucha, rodzinę, a także były też moje zdjęcia. Niektóre były robione, wspólnie. Ni stąd, ni zowąd do pokoju wszedł właśnie Blondyn.
- Co Ty tu robisz? Stęstnikłaś się? - zapytał szeroko się uśmiechając.
- Nie, znaczy.. Przepraszam już wychodzę. - trochę zakłopotana chciałam wyjść, ale mi na to nie pozwolił.
- Gosia stój... Odpowiedz mi na jedno pytanie. - spojrzał mi w oczy. - Czy Ty mnie jeszcze kochasz? - zaczęła błądzić wzrokiem po pokoju próbując uniknąć odpowiedzi.
- No powiedz! Czy Ty jeszcze coś do mnie czujesz? - złapał moje policzki i zwrócił ku sobie, abym patrzyła mu w oczy. Momentalnie w moich tęczówkach pojawiły się łzy.
- Tak... - wyszeptałam.
- To czemu mnie odpychasz? - kolejne pytanie.
- A jak Ty byś się czuł, gdybym się z kimś całowała? Gdybym Cię przez cały dzień ignorowała? Jakbyś się czuł? Bo ja koszmarnie. Czułam się zdradzona.! - krzyknęłam.
- Przepraszam. - tylko tyle powiedział i mnie przytulił. Przez chwilę w jego objęciach płakałam, ale po chwili wyrwałam się i jak gdyby nigdy nic wybiegłam z ich domu, kierując się do mojego mieszkania. Przez cały dzień płakałam. Znowu wróciły wspomnienia....
___________________________________________________________
To już ostatni rozdział i epilog. ;< Szkoda mi się z Wami rozstawać. To był mój pierwszy blog. Ale niestety historia Gosi i  Nialla się kończy. Może ta praca nie była rewelacyjna, ale się zżyłam <3 Może kiedyś napiszę 2 część tego bloga, ale na tą chwilę powstało nowe opowiadanie <3 http://samotnyduchwlondynie.blogspot.com/ Też będzie o 1D, ale w swoim czasie :D Dziękuje wszystkim czytelnikom, którzy w przyczynili się do tej historii poprzez komentarze, obserwacj i nie tylko. MASSIVE THANK YOU <3 Pozdrawiam i do zobaczenia w Epilogu.. ;* Głosujcie w ankiecie jakie ma być zakończenie. xd

http://samotnyduchwlondynie.blogspot.com/